gr

.........Σελίδες πολιτισμού της εφημερίδας "Αρκαδικό Βήμα" - * http://www.arkadiko-vima.blogspot.gr/

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
«Βρίσκω την τηλεόραση πολύ εκπαιδευτική: Κάθε φορά που κάποιος την ανοίγει, πάω σε άλλο δωμάτιο και διαβάζω». - Groucho Marx
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~
Επιμέλεια Σελίδας: Π.Σ. Αϊβαλής
"Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά 'χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ' τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη. Νίκος Μπελογιάννης

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
...................................................για τα γράμματα, τις τέχνες, τον πολιτισμό.......................

Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2017

Πόπη Αρωνιάδα - ΣΗΜΕΙΟ ΕΠΑΦΗΣ

  ΠΟΙΗΣΗ  

ΣΗΜΕΙΟ ΕΠΑΦΗΣ


Με την άκρη της γλώσσας
κολλημένη στο τζάμι
γλύφω τη στάχτη του κόσμου.
Σημείο τήξης, πήξης 
όρασης και γεύσης.
Γεύομαι μια πεταλούδα
που απομυζά
το ματωμένο κέρατο.
Ρουφώ φρεσκοχυμένη λάβα
κι ευφραίνονται τα σωθικά μου.

Πόπη Αρωνιάδα 
25/9/2017

~~~~~~

ΤΥΜΠΑΝΑ / DRUMS Δίγλωσσο 
Μετάφραση Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ.


ΤΥΜΠΑΝΑ

Χτύπημα ρυθμικό 
σε τύμπανο Αφρικάνικο
του χάους τους ήχους εκτονώνει.
Χέρι ανθρώπου αυθεντικού
μιας άγνωστης φυλής
σκορπά νέα αρμονία.
Μπήκαν αμέσως στο χορό,
τα νεκρά σπηλαιόσπιτα
της Καπαδοκίας,
τα λαξευμένα μοναστήρια
στην αλαφρόπετρα της λάβας
κι όλα μαζί λικνίζονται.
Πως θα μπορέσω να χαθώ
στα πελώρια 
γαλάζια μάτια του θεού,
σαν κραυγή μάνας
φτάνοντας στο βάθος των ηφαιστείων
αρκτικών σπηλαίων;
Απάντηση από στάχτη
με γιασεμιού θυμίαμα
τον αέρα πλημμύρισε
κι όλα γίνονται όμορφα
αρκεί να έχεις παραισθήσεις.
Ήχοι απλώνονται από αργαλειούς
σκουρόχρωμων νεράιδων
υφαίνοντας κρόσσια στα προικιά
αντίβαρα στης μοναξιάς
την απόγνωση
κεντώντας πολύχρωμη στο πανί
την «ισότητα» ως ευνόητη.

~~~~~~
DRUMS
A rhythmical strike
on an African drum
relaxes the sounds of chaos.
The hand of an authentic human being
of an unknown tribe
spreads a new harmony.
Immediately they join the dance
the dead cave houses
of Kapadokia
the monasteries
carved on the lava pumice
all together they rock.
How shall I be able to vanish 
in the enormous
blue eyes of god,
like a mother’s cry
reaching the depths of the volcanoes
of the arctic caves?
A dusty answer
with a jasmine incense
floods the air
and everything becomes beautiful
provided you have hallucinations
Sounds spread from the looms 
of the dark coloured fairies 
weaving dowry fringes
a counter-weight 
for the despair
of loneliness
embroidering on cloth
“equality” as if it were self under-stood.

~~~~~~

Ουλές/Scars 2016 Εκδόσεις Το Ροδακιό
Δίγλωσσο
Μετάφραση Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου