gr

.........Σελίδες πολιτισμού της εφημερίδας "Αρκαδικό Βήμα" - * http://www.arkadiko-vima.blogspot.gr/

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
«Βρίσκω την τηλεόραση πολύ εκπαιδευτική: Κάθε φορά που κάποιος την ανοίγει, πάω σε άλλο δωμάτιο και διαβάζω». - Groucho Marx
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~
Επιμέλεια Σελίδας: Π.Σ. Αϊβαλής
"Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά 'χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ' τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη. Νίκος Μπελογιάννης

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
...................................................για τα γράμματα, τις τέχνες, τον πολιτισμό.......................

Τρίτη 21 Νοεμβρίου 2017

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ. Ο ποιητής της ήττας και της αξιοπρέπειας...


ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ. Ο ποιητής της ήττας και της αξιοπρέπειας...
(Πέθανε σαν σήμερα το 1998)


Γεννημένος στην Κυπαρισσία το 1921, μαχητής του ΕΛΑΣ, μέλος του ΚΚΕ, διαφώνησε αργότερα και τράβηξε τον δικό του μοναχικό δρόμο, παραμένοντας μέχρι το τέλος της ζωής του - πέθανε σαν σήμερα στις 21 Νοέμβρη 1998- ο ανυπότακτος ποιητής της ήττας και της αξιοπρέπειας.
Σας αραδιάζω τα εμπόδια:
η επέμβασις των γεγονότων των ήχων των παρατάξεων
η επέμβασις των πλοίων από το άγριο πέλαγος
οι λαϊκοί ρήτορες το στήθος μου οι φωνές
οι φάμπρικες
ο Οχτώβρης του ‘17
το 1936
ο Δεκέμβρης του ’44…
Για τούτο θα παραμείνω με τα κουρέλια μου
όπως με γέννησε η Γαλλική Επανάσταση
όπως με γέννησε η απελευθέρωση των νέγρων
όπως με γέννησες μάνα μου Ισπανία
ένας σκοτεινός συνωμότης.
(από το «Κατά Σαδδουκαίων»)
https://www.youtube.com/watch?v=eRVkujAexGA
____________
Κείμενο του Ν. Μπογιόπουλου στο enikos.gr

Αυτή η ασυμβίβαστη μορφή, ο μαχητής της ΕΠΟΝ, του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ στις μάχες του Δεκέμβρη, ο αεροπόρος στο αλβανικό μέτωπο, ο δεσμώτης των «Ες – Ες» στο κολαστήριο Χατζηκώστα, μας είχε προειδοποιήσει ποιητικά πολύ νωρίς:
«Μην αμελήσετε/ Πάρτε μαζί σας νερό/
Το μέλλον μας θα έχει πολλή ξηρασία».
Ο Μιχάλης Κατσαρός, ο «ποιητής – προφήτης» όπως τον είχε αποκαλέσει ο Μίκης Θεοδωράκης, μας κληροδότησε μέσα από τη «Διαθήκη» του ό,τι θα μπορούσε να είναι η «διαθήκη» κάθε ανθρώπου απέναντι στα «ιερά σύμβολα» της εξουσίας.
Εκείνης της εξουσίας που μεθυσμένη από τους «θριάμβους» της και εφησυχασμένη από το «βόλεμα» των υπηκόων της, ξεχνά πόσο εφήμερη και πόσο ευάλωτη είναι όταν θα βρεθεί αντιμέτωπη με την Αντίσταση των αρνητών της.
Οι παρακάτω στίχοι του ποιητή του «Κατά Σαδδουκαίων», του «Ελευθερία ανάπηρη πάλι σας τάζουν», του «Θα σας περιμένω», ακόμα κι αν ο Μιχάλης Κατσαρός δεν είχε γράψει τίποτα άλλο σε αυτή την αστείρευτη διαδρομή του, θα ήταν αρκετοί για να τοποθετηθεί εκεί που, ήδη, βρίσκεται: Στο πάνθεον των μεγάλων υμνητών της Ελευθερίας.
Της μόνης πραγματικής και ολόπλευρης Ελευθερίας που μπορεί να υπάρξει και που για να υπάρξει θα οικοδομηθεί – χωρίς καμία παρέκκλιση – σύμφωνα με την αρχή: «Η ελεύθερη ανάπτυξη του καθενός είναι η προϋπόθεση για την ελεύθερη ανάπτυξη όλων».
Μέχρι τότε, και για να φτάσουμε εκεί – ο λόγος στον ποιητή:
«Αντισταθείτε
σ’ αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι
και λέει: καλά είμαι εδώ.
Αντισταθείτε σ’ αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι
και λέει: Δόξα σοι ο Θεός.
Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρεία εισαγωγαί – εξαγωγαί
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε
σ’ αυτόν που χαιρετάει απ’ την εξέδρα ώρες
ατελείωτες τις παρελάσεις
σ’ αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει
έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε πάλι σ’ όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι
στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε
στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες
σ’ όλα τ’ ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ’ όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακείες τις ευχές στις τόσες υποκλίσεις
από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό αρχηγό τους.
Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών
και διαβατηρίων
στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία
στα εργοστάσια πολεμικών υλών
σ’ αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους
στους θεατές
στον άνεμο
σ’ όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ
αντισταθείτε.
Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την
Ελευθερία».

Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 2017

Ζίγκφριντ Κρακάουερ, «Η γραφομηχανούλα» από τις εκδόσεις Κίχλη

ΖΙΓΚΦΡΙΝΤ ΚΡΑΚΑΟΥΕΡ, «Η γραφομηχανούλα»
NIETZSCHE EX MACHINA. «Έξι επιστολές και ένα ποίημα
του Φρίντριχ Νίτσε για τη ''γραφόσφαιρα''»
Εισαγωγή, μετάφραση: ΝΙΚΗΤΑΣ ΣΙΝΙΟΣΟΓΛΟΥ
ΣΕΙΡΑ: ΤΑ ΑΣΤΕΓΑ
Σελ. 88 • Σχήμα: 11,3 x 16,5 cm •
ΣTH ΓΡΑΦΟΜΗΧΑΝΟΥΛΑ του Ζίγκφριντ Κρακάουερ (1889-1966) ο αφηγητής ερωτεύεται τη γραφομηχανή του. Η παράδοξη σχέση τους διανύει όλα τα στάδια μιας τυπικής ερωτικής συνύπαρξης: μια τυχαία συνάντηση, ενθουσιασμός και ερωτική μανία, απομάγευση και χωρισμός. Ό,τι περιγράφει ο Κρακάουερ προσομοιάζει με την εμπειρία του Φρίντριχ Νίτσε γύρω στα 1882, όταν, έχοντας χάσει την όρασή του, έγινε για λίγο ενθουσιώδης κάτοχος μιας από τις πρώτες γραφομηχανές. Σε αυτήν «χτύπησε» ποιήματα και επιστολές, όπου φανερώνεται πότε πότε ο ψυχικός εκτροχιασμός, όπως και στο αφήγημα του Κρακάουερ. Ο Νίτσε υπήρξε ο πρώτος στοχαστής που επισήμανε τη γοητεία μιας ενδεχόμενης ώσμωσης διανοητή και μέσου. Οι συμπτώσεις ανάμεσα στα δύο κείμενα είναι τέτοιες, ώστε συνιστάται η παράλληλη ανάγνωσή τους εν είδει λογοτεχνικού παιχνιδιού.
«Για μεγάλο διάστημα δεν τολμούσα να χρησιμοποιήσω τη μηχανή. Τέλεια καθώς ήταν, μου φαινόταν πλάσμα ανώτερο, που θα ήταν ανεπίτρεπτο να υποστεί την παραμικρή ζημιά από τυχόν κακομεταχείριση. Αμήχανος, μονάχα χάιδευα –τότε, στην αρχή της σχέσης μας– τα δροσερά της μέλη. Το απαλό άγγιγμα αρκούσε για να με κάνει ευτυχισμένο. Άλλοτε άφηνα τον κύλινδρο να περιστρέφεται και πείραζα τα καρούλια με τις μελανοταινίες κρατώντας ολίγη αντίσταση με τα δάχτυλα. Όποτε αμελούσαν οι επισκέπτες μου να εκφράζουν τον θαυμασμό τους για τη μηχανούλα, τους μισούσα.»
Ζίγκφριντ Κρακάουερ, «Η γραφομηχανούλα»

Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2017

Πόπη Αρωνιάδα - ΣΗΜΕΙΟ ΕΠΑΦΗΣ

  ΠΟΙΗΣΗ  

ΣΗΜΕΙΟ ΕΠΑΦΗΣ


Με την άκρη της γλώσσας
κολλημένη στο τζάμι
γλύφω τη στάχτη του κόσμου.
Σημείο τήξης, πήξης 
όρασης και γεύσης.
Γεύομαι μια πεταλούδα
που απομυζά
το ματωμένο κέρατο.
Ρουφώ φρεσκοχυμένη λάβα
κι ευφραίνονται τα σωθικά μου.

Πόπη Αρωνιάδα 
25/9/2017

~~~~~~

ΤΥΜΠΑΝΑ / DRUMS Δίγλωσσο 
Μετάφραση Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ.


ΤΥΜΠΑΝΑ

Χτύπημα ρυθμικό 
σε τύμπανο Αφρικάνικο
του χάους τους ήχους εκτονώνει.
Χέρι ανθρώπου αυθεντικού
μιας άγνωστης φυλής
σκορπά νέα αρμονία.
Μπήκαν αμέσως στο χορό,
τα νεκρά σπηλαιόσπιτα
της Καπαδοκίας,
τα λαξευμένα μοναστήρια
στην αλαφρόπετρα της λάβας
κι όλα μαζί λικνίζονται.
Πως θα μπορέσω να χαθώ
στα πελώρια 
γαλάζια μάτια του θεού,
σαν κραυγή μάνας
φτάνοντας στο βάθος των ηφαιστείων
αρκτικών σπηλαίων;
Απάντηση από στάχτη
με γιασεμιού θυμίαμα
τον αέρα πλημμύρισε
κι όλα γίνονται όμορφα
αρκεί να έχεις παραισθήσεις.
Ήχοι απλώνονται από αργαλειούς
σκουρόχρωμων νεράιδων
υφαίνοντας κρόσσια στα προικιά
αντίβαρα στης μοναξιάς
την απόγνωση
κεντώντας πολύχρωμη στο πανί
την «ισότητα» ως ευνόητη.

~~~~~~
DRUMS
A rhythmical strike
on an African drum
relaxes the sounds of chaos.
The hand of an authentic human being
of an unknown tribe
spreads a new harmony.
Immediately they join the dance
the dead cave houses
of Kapadokia
the monasteries
carved on the lava pumice
all together they rock.
How shall I be able to vanish 
in the enormous
blue eyes of god,
like a mother’s cry
reaching the depths of the volcanoes
of the arctic caves?
A dusty answer
with a jasmine incense
floods the air
and everything becomes beautiful
provided you have hallucinations
Sounds spread from the looms 
of the dark coloured fairies 
weaving dowry fringes
a counter-weight 
for the despair
of loneliness
embroidering on cloth
“equality” as if it were self under-stood.

~~~~~~

Ουλές/Scars 2016 Εκδόσεις Το Ροδακιό
Δίγλωσσο
Μετάφραση Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ


Πέμπτη 2 Μαρτίου 2017

Για τον Ποιητή και στοχαστή Κώστα Βάρναλη: "Τυγχάνει κομμουνιστής από της προπολεμικής περιόδου

ΣΚΕΨΕΙΣ // ΑΠΟΨΕΙΣ


Για τον Ποιητή και στοχαστή Κώστα Βάρναλη οι χαφιέδες της τότε εποχής (αυτό το φρούτο ευδοκιμεί στην χώρα μας) έγραφαν στις αναφορές τους στην Ασφάλεια: "Τυγχάνει κομμουνιστής από της προπολεμικής περιόδου. Την 4-8-1034 ανεχώρησε μετά του Γληνού Δημητρίου ατμοπλοϊκώς ίνα λάβη μέρος εις το εν Μόσχα Συνέδριον των διανοουμένων". 
Από το πολύ καλό Αφιέρωμα της "Εφημερίδας των Συντακτών" - "Το αποτύπωμα της ποίησης στην Ασφάλεια - Οι φάκελοι των Ποιητών" και αναφέρεται στους, Άρη Αλεξάνδρου, Μανόλη Αναγνωστάκη, Κώστα Βάρναλη, Νικηφόρο Βρεττάκο, Τάσο Λειβαδίτη και Γιάννη Ρίτσο. 
Και εν κατακλείδι, τι θα έλεγαν άραγε σήμερα για το κατάντημα τούτης της "Αριστεράς" -που και εμείς πιστέψαμε- των μνημονιών και της κολοτούμπας;


Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2017

Oι «Εποχές» αφιερωμένες στον Σεφέρη δωρεάν με το «Βήμα της Κυριακής»

ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ΤΕΧΝΗΣ

Δωρεάν με το «Βήμα της Κυριακής» οι «Εποχές» αφιερωμένες στον Σεφέρη

Αθήνα:
Το μηνιαίο περιοδικό πνευματικού προσανατολισμού που κυκλοφόρησε, από τον Μάιο του 1963 έως τον Απρίλιο του 1967, από τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη είναι η νέα μεγάλη προσφορά της εφημερίδας «Το Βήμα της Κυριακής». 
Αυτή την εβδομάδα μαζί με το Βήμα της Κυριακής που κυκλοφορεί εκτάκτως το Σάββατο 25 Φεβρουαρίου το όγδοο τεύχος του περιοδικού Εποχές αφιερωμένο στον Γιώργο Σεφέρη. 
Οι Εποχές ήταν μια Μηνιαία Έκδοση Πνευματικού Προσανατολισμού και Γενικής Παιδείας με εκδότη τον Χρήστο Λαμπράκη και Διευθυντή τον Άγγελο Τερζάκη, και με υπεύθυνο Τυπογραφείου τον Χαρίλαο Τσαρμπόπουλο εποχής λινοτυπίας και μεταλλικών στοιχείων που έφτιαχναν περιοδικά κοσμήματα. 
Σύμβουλοι Έκδοσης του περιοδικού ήταν οι: Γιώργος Σεφέρης, Κ.Θ. Δημαράς, Γιώργος Θεοτοκάς, Κωστής Σκαλιόρας, Λέων Β. Καραπαναγιώτης και Χρήστος Λαμπράκης.
Το περιοδικό «Εποχές» κυκλοφόρησε ανελλιπώς από τον Μάιο του 1963 έως τον Απρίλιο του 1967, ενώ η έκδοσή του ανεστάλη οριστικά λόγω της δικτατορίας. Εκδόθηκαν συνολικά 48 τεύχη. 
Φιλοδοξία του ήταν, όχι να καλύψει ένα κενό, όπως συνηθίζουν να λένε σε νέες εκδόσεις -αυτό το αφήνει να φανεί αργότερα- αλλά «να εξεγείρει έναν φυσικό και πνευματικό αγώνα, να αντλήσει δυνάμεις από το χθες και από το σήμερα, και να στραφεί με προσδοκία θερμή και λαχτάρα στους νέους», όπως τονίζεται στο εισαγωγικό σημείωμα και συνεχίζει: «Θα προσπαθήσουμε να συγκομίσουμε στις σελίδες μας όλων των εποχών τους καρπούς, προσέχοντας ιδιαίτερα στις φωνές του καιρού μας […] Ο φωτισμός όλο και μεγαλύτερου αριθμού συνειδήσεων, η παροχή ενός μέσου να προσπελάζεται η υψηλή παιδεία, να επισημαίνονται και ν' αναλύονται χωρίς προκατάληψη τα ζητήματα του κόσμου, να προβάλλεται η ελευθερία του κριτικού στοχασμού, είναι μόνιμα αιτήματα του ανθρώπου. Θα τα υπηρετήσουμε». 
Οι «Εποχές» επιδίωξαν και επέτυχαν να γίνουν ένα μέσο πνευματικής επικοινωνίας, διευρύνοντας το μορφωμένο κοινό της χώρας. Σε μια εποχή που δεν ήταν τόσο εύκολη η πρόσβαση στη γνώση και την πληροφόρηση, έφεραν στον αναγνώστη πρωτότυπες εργασίες Ελλήνων και ξένων διανοητών.

_____________

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2017

"ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ" της ΜΑΡΙΑΣ ΤΣΑΚΙΡΗ, Αληθινές ιστορίες από τις εκδόσεις Ψυχογιός

   ΝΕΕΣ  ΕΚΔΟΣΕΙΣ  
"ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ"
της ΜΑΡΙΑΣ ΤΣΑΚΙΡΗ
Λογοτεχνία  // Αληθινές ιστορίες
Σελίδες 472, Αθήνα 2017,
Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ


«Μα τι τόσο σημαντικό έχει η ζωή σου για να γίνει βιβλίο;» ρώτησα αυθόρμητα την Ιφιγένεια σ’ εκείνη την πρώτη γνωριμία μας, τον χειμώνα του 1997. Όλα όσα μου είπε ήταν ανατριχιαστικά, φρικτά… Όσα άκουσα έκρυβαν τόση ασχήμια, που αναρωτιόμουν αν μπορούσα να τα διαχειριστώ. Κάθε λέξη πιο βαριά από την άλλη. Όλες μαζί ισοπεδωτικές. 
Χίλιες και μία ζωές στριμωγμένες σε τέσσερις δεκαετίες, που με έκαναν να καταλάβω πως απέναντί μου έχω έναν άνθρωπο με διαβολεμένη ψυχραιμία και προκλητικό θάρρος∙ συγχρόνως, μια απελπιστικά μελαγχολική και θλιμμένη γυναίκα με παγωμένη ψυχή, που τολμά να σε κοιτάξει κατάματα και να σου μιλήσει για εκείνη τη σχέση ντροπής με τον πατέρα της και για όλα όσα στιγμάτισαν την ύπαρξή της. 
Κάπως έτσι ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για την έκδοση αυτή. Μόνο που χαθήκαμε με την Ιφιγένεια. Και για περίπου είκοσι χρόνια η ιδέα του βιβλίου έμεινε μια ανικανοποίητη επιθυμία, ώσπου νίκησε η ανάγκη μας να φωνάξουμε δυνατά την αλήθεια και να σώσουμε όσο περισσότερες ζωές μπορούμε. Και την αλήθεια αυτή την κρατάτε στα χέρια σας.

~~~~~~~~~


H ΜΑΡΙΑ ΤΣΑΚΙΡΗ γεννήθηκε στην Κατερίνη και από το 1982 ζει στη Θεσσαλονίκη. Φοίτησε σε ιδιωτική σχολή δημοσιογραφίας και εργάστηκε ως συντάκτρια και ανταποκρίτρια σε εφημερίδες, περιοδικά αλλά και στο ραδιόφωνο. Επί δύο δεκαετίες δραστηριοποιήθηκε στον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης και εργάστηκε ως υπεύθυνη γραφείου Τύπου. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΜ-Θ. 
Το ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2017

Παρουσίαση στον Παρνασσό τα φετινά βιβλία των εκδόσεων Αρχείο, και ανάμεσά τους τα "Αττικά", χρονογραφήματα του Κώστα Βάρναλη

Nikos Sarantakos
published Μιλώντας στον Παρνασσό για τον Βάρναλη onWordPress.

Τη Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου παρουσιάστηκαν στον Φιλολογικό Σύλλογο "Παρνασσός" τα φετινά βιβλία των εκδόσεων Αρχείο, και ανάμεσά τους τα "Αττικά", χρονογραφήματα του Κώστα Βάρναλη σε δική μου επιμέλεια, που τα έχω ήδη παρουσιάσει εδώ. Είναι βέβαια αλήθεια ότι σας έχω μιλήσει ξανά και ξανά γι' αυτόν τον τόμο, σε σημείο που κινδυνεύω να γίνω βαρετός. 
Από την άλλη, όμως, συνηθίζω τις παρεμβάσεις μου σε εκδηλώσεις, εκπομπές κτλ. να τις ανεβάζω στο ιστολόγιο, κι έπειτα στην ομιλία μου παρέθεσα αρκετά αποσπάσματα από χρονογραφήματα του Βάρναλη, οπότε μπορείτε να πάρετε ακόμα μια γεύση από το βιβλίο. Στο τέλος του άρθρου έχω και ένα λινκ σχετικό με τα Αττικά. Η εκδήλωση στην ιστορική αίθουσα του Παρνασσού σημείωσε επιτυχία. Είχα τη χαρά να δω από κοντά κάμποσους φίλους του ιστολογίου, που με τίμησαν με την παρουσία τους, και τα είπαμε έστω και σύντομα πριν αρχίσει η εκδήλωση ή με μεγαλύτερη άνεση στον μπουφέ μετά την εκδήλωση -και με μερικούς και ακόμα πιο μετά. Καλησπέρα από εμένα, σας ευχαριστώ πολύ που ήρθατε σε τούτη την ιστορική για τα ελληνικά γράμματα αίθουσα για αυτή την παρουσίαση.